ابتلاء

(اِ تِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. دچار شدن، در بلا افتادن.

مصدر متعدی

1. مورد آزمایش قرار دادن، امتحان کردن.

(اِم

صفت

1. گرفتاری، مصیبت.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

affection

• locomotory
• locomotor
• tuberculation
• hallucinosis
• helminthiasis
• sarcomatosis