پرش به محتوا

ابتنا

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِبتِنا/

اسم مصدر

[ویرایش]

ابتنا (قدیم)

  1. نهادن، ساختن، بنا کردن. بنا نهادن. انجام دادن؛ بجا آوردن.
    در ابتنای مدارس و مساجد ... رغبتی کامل داشت.‌ «ادیب‌عبدالله»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین