ابتهاج

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِبتِهاج/

اسم مصدر

ابتهاج (قدیم)‎

1. شادی، شادمانی، خوشی. شاد شدن، شادمان گردیدن.
2. راه راست خواستن. گشاد کردن راه.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین