پرش به محتوا

ابتهال

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِبتِهال/

اسم مصدر

[ویرایش]

ابتهال (قدیم)

  1. با ناله و زاری دعا کردن. به زاری دعا کردن.
    در مقام تضرع و ابتهال خدای علیم را گواه می‌گیرم. «دهخدا»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین