ابرقاره

فارسی

حوزه: [زمین‏شناسی]

1. تودۀ قاره‏ای بزرگی، مانند پانجه‏آ (pangea)، که از چند قارۀ کوچک‌تر تشکیل و سپس قطعه‏قطعه شده است.

منابع

«اَبَرقاره» هم‌ارزِ «supercontinent»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر چهارم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱