ابر سوزان

فارسی

حوزه: [زمین‏شناسی]

1. آمیزه‏ای از خاکستر و گاز داغ و گاه فروزان که پس از فوران از آتشفشان به‌سرعت و با تلاطم در دامنۀ آن سرازیر می‏شود و بخش زیرین آذرآواری را با خود حمل می‏کند.

منابع

«اَبر سوزان» هم‌ارزِ «nuée ardente»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰