پرش به محتوا

ابطا

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

عربی

آوایش

/اِبطا/

اسم مصدر

ابطا (قدیم)‎

تأخیر؛ درنگ؛ آهستگی.
سرعت فهم، وسط بُوَد میان سرعت تخیل ... و ابطایی که از تأخیر تفهم ملکه شود. «خواجه‌نصیر»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=ابطا&oldid=878094»