پرش به محتوا

ابطحی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /اَبطَحی/

صفت نسبی[ویرایش]

ابطحی

  1. منسوب به ابطح؛ جایی میان مکه و مدینه. اهل سرزمین بطحا.
  2. از القاب پیغمبر اسلام.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن