ابعار

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبعار/

اسم

ابعار (قدیم)‎

1. جمعِ بعر؛ پشگل‌ها، سرگین‌ها.

   برای زراعت ... بهترین ابعار ... بعر میش و بُز است. «ابونصری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین