ابقا

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِبقا/

اسم مصدر

ابقا (قدیم)‎

1. باقی نگهداشتن کسی یا چیزی در جا یا وضع قبلیِ او یا آن.
2. (قدیم): زنده نگهداشتن. ترحم، شفقت.

واژه‌های مشتق شده

• ابقا شدن، ابقا کردن، ابقا رفتن

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن