ابلال

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِبلال/

اسم مصدر

ابلال (قدیم)‎

1. شفا یافتن از بیماری؛ تندرستی؛ بهبود.

   بعد از پانزده روز ... ابلالی و انتعاشی حاصل آمد. «بهالدین‌بغدادب»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن

[[رده:اسم‌های معرب