ابلی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /اَبُلی/
اسم
[ویرایش]
ابلی
- (عامیانه): مخفف اسم‌هایی است که با ابوالـ... شروع می‌شود. مانند ابوالقاسم.
- (عامیانه): مخفف «ابوالقاسم» است و بیشتر آن را در مقام کوچک شمردن و خطاب به آشنا و خویشاوند که با او رو دربایستی نداشته باشند به کار می‌برند.
- (تحقیرآمیز): خطایی به شخص نامعیّن، فلانی، یارو.
- یکی نیست بپرسد ابلی! خرت به چند است. «صادق‌هدایت»
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین