پرش به محتوا

ابن‌البطن

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

عربی

آوایش

/اِبن‌ُ‌البَطن/

صفت

ابن‌البطن (قدیم)‎ (مجاز)‎

شکم‌باره، شکمو.
عجب ابن‌البطن است و آخرتش را سر شکم گذاشته است. «جمال‌زاده»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=ابن‌البطن&oldid=878546»