ابواب‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَبواب/کردَن/

مصدر فعل متعدی

ابواب‌کردن (دیوانی)‎

1. مالیات بر عهده کسی نهادن.

   به قدر دو الف ابواب کرده به محصلان غلاظ و شداد سپردند که بازیافت نمایند. «مروی»

مترادف‌ها

• ابواب، ابواب البر، ابواب المال، ابواب جمع، ابواب جمعی

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن