ابوسلیک

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبوسُلَیک/

اسم مرکب

ابوسلیک (قدیم)‎ (موسیقی‌ایرانی)‎

1. از الحان قدیم ایران. بوسلیک.

   دایره عشاق و نوا و ابوسلیک. «مراغی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن