ابکم

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبکَم/

صفت

ابکم (قدیم)‎

1. لال، گُنگ.
2. بیانم هست از وصف تو عاجز/ زبانم هست در نعمت تو ابکم.‌«انوری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین