اتصاف
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اِتِّصاف/
اسم مصدر
[ویرایش]
اتصاف
- به صفتی موصوف شدن؛ دارای صفتی شدن، آراسته بودن به چیزی. ستوده شدن.
- اتصاف به صفات انسانی.
مصدر متعدی
[ویرایش]- صفت کردن، با هم ستودن چیزی را.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین