اتصالی
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /اِتِّصالی/
حاصل مصدر
[ویرایش]اتصالی (برق)
- بر قرار شدن جریان برق خیلی زیاد بین دو نقطه از مدار که به مدار لطمه میرساند؛ اتصال کوتاه.
- پیوسته، مداوم. پیوستگی و چسبیدگی شیء رسانا در مسیر الکتریسته.
واژههای مشتق شده
[ویرایش]
ترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین