پرش به محتوا

اتصالی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِتِّصالی/

حاصل مصدر

[ویرایش]

اتصالی (برق)

  1. بر قرار شدن جریان برق خیلی زیاد بین دو نقطه از مدار که به مدار لطمه می‌رساند؛ اتصال کوتاه.
  2. پیوسته، مداوم. پیوستگی و چسبیدگی شی‌ء رسانا در مسیر الکتریسته.

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]



ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ‌ سخن/ فرهنگ لغت معین