اتضاع

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِتِّضاع/

اسم مصدر

اتضاع (قدیم)‎

1. مقام و مرتبه پایین داشتن. تواضع، فروتنی.
2. چنگ زدن، پناه بردن.

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن/ فرهنگ لغت معین