پرش به محتوا

اتعاظ

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

عربی

آوایش

/اِتِّعاظ/

اسم مصدر

اتعاظ (قدیم)‎

پند گرفتن، عبرت پذیری.
گوش هوش او از استماع آن مواعظ و اتعاظ بدین نصایح کر ساخت. «جرفادقانی»

منابع

فرهنگ بزرگ‌ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=اتعاظ&oldid=880303»