اتل

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اُتُل/

اسم

اتل (عامیانه)‎

1. در زبانِ زنان، شکم زنِ باردار.

   اتلش پیش آمده، بزودی بچه‌دار می‌شود.

2. اتول، اتومبیل.

   این اتل‌های زرهی را آنچه تیر زدیم، کارگر نمی‌افتاد. «آقا نجفی قوچانی»

مترادف‌ها

• اَتل، آتل

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن