اتل

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اُتُل/

اسم

اتل (عامیانه)

1. در زبانِ زنان، شکم زنِ باردار.

   اتلش پیش آمده، بزودی بچه‌دار می‌شود.

2. اتول، اتومبیل.

   این اتل‌های زرهی را آنچه تیر زدیم، کارگر نمی‌افتاد. «آقا نجفی قوچانی»

مترادف‌ها

• اَتل، آتل

منابع

• فرهنگ بزرگ‌ سخن