اتل‌متل‌توتوله
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /اَتَل‌مَتَل/توتوله/
اسم مرکب
[ویرایش]
اتل‌متل‌توتوله (بازی)
- بازی‌ای گروهی و کودکانه که در آن، کودکان معمولا دایره‌وار می‌نشینند و پاهایشان را دراز می‌کنند و یکی از آنان با خواندن شعری که با عبارت بالا آغاز می‌شود، بازی را رهبری می‌کند. اتل‌متل.
- اتل‌متل‌توتوله ممکن است ریشه ترکی و آذری داشته باشد. اَتل مبهم است، اما مَتَل ممکن است همان معطل باشد، و توتوله در زبان بهاری به معنی گرفته شدنی یا دستگیر شدنی است.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس