اتول
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فرانسوی
آوایش
[ویرایش]- /اُتُل/
اسم
[ویرایش]
اتول
- (عامیانه): اتومبیل.
- دور و بر اتول یک چرخ زدم و گفتم چند؟ «احمد محمود»
کهن واژه
[ویرایش]
- اُتُل ممکن است در زبان معیار باستان به صورت اُت - اُل قابل تجزیه باشد؛ که منظور از آن آتش‌گیر، آتش‌قاپ، شعله‌ور و مانند آنها بوده است.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس