اثأب

از ویکی‌واژه

(اَ ءَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. ثأب: درختی است که از چوب آن مسواک سازند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین