پرش به محتوا

اجاره‌ای

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِجاره‌ای/

صفت نسبی

[ویرایش]

اجاره‌ای

  1. اجاره شده. قابل اجاره شدن.
    در یک خانه اجاره‌ای در سقاباشی منزل کردم. «حاج سیاح»

مترادف‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن