پرش به محتوا

اجبار‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

فارسی

آوایش

/اِجبار/کردن/

اسم مرکب

اجبار‌کردن

او را به انجام دادن کاری واداشتن.
گفته‌اند مُضارّت نکنند مادر را به رضاع فرزند، یعنی اجبار نکنند بدو. «جرجانی»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=اجبار‌کردن&oldid=882979»