اجتبا

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِجتِبا/

اسم مصدر

اجتبا (قدیم)‎

1. برتری دادنِ کسی بر دیگران. برتری، مزیت
2. (تصوف): برگزیدن خداوند، بنده‌ای را و نظر عنایت داشتن به او.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن