اجلال
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اِجلال/
اسم مصدر
[ویرایش]
اجلال (قدیم)
- بزرگداشت، تجلیل. کبریا و عظمت پروردگار. بزرگ و محترم داشتن، گرامی داشتن. اجلالی.
- ای مَه ز اجلالت خجل عشقت ز خون ما بحل/ چون دیدمت می‌گفت دل جاء‌القضا جاء‌القضا. «مولوی»
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین