اجله

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• عجله

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَجِلّهِ/

اسم

اجله (قدیم)‎

1. بزرگان. مهان. جمع جلیل. اجلة.

   شیخ ... از اجله فضلای علمای ایران هستند. «بزرگ علوی»

کهن‌واژه

1. اَجلٌه ممکن است در زبان معیار باستان به صورت اَج - اِئلّهِ قابل تجزیه باشد؛ و به معنی ایل یا قبیله له کننده یا له شونده بوده است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس