احتباس
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اِحتِباس/
اسم مصدر
[ویرایش]
احتباس (پزشکی)
- شاش‌بند. نگهداشتن چیزی.
- (قدیم): حبس شدن، محبوس شدن. در حبس کردن.
- (قدیم): منقطع شدن، بریده شدن.
- (قدیم): خوداری کردن (بویژه از پرداختن مستمری)، امتناع.
کهن واژه
[ویرایش]
- احتباس ممکن است در زبان معیار باستان بصورت اَح - تُ - باس قابل تجزیه باشد؛ و معنای صفتی تحقیر کننده مانند تجاوز به عنف یا لواط بوده است.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس