پرش به محتوا

احتکاری

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِحتکاری/

صفت نسبی

[ویرایش]

احتکاری

  1. احتکار شده.
    کاروانسرا ... انبار غلاتِ احتکاری ... بود. «جعفر شهری»



ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن