پرش به محتوا

احذ

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَحَذّ/

صفت

[ویرایش]

احذ (ادبی)

  1. در عروض (شعر)، ویژگی پایه‌ای که در آن مستفعلن به فع‌لن تغییر یافته باشد.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن