پرش به محتوا

احذق

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَحذَق/

صفت

[ویرایش]

احذق

  1. حاذق‌تر، حاذق‌ترین.
    در فن طبابت، بقراط زمان و سرآمد اطبای عالی مقام و احذق حکمای اَعلام بود. «علامه شوشتری»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن