احول

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَحوَل/

صفت

احول (قدیم)‎

1. آنکه یک چیز را دو می‌بیند، کسی که همه چیز را دوتایی می‌بیند. لوچ، دوبین.
2. حیله‌گر، چاره‌گر.

واژه‌های مشتق شده

• احولی، احول شدن

---

ترجمه
انگلیسی: strabismic squinter eye squint eyed squint eye

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین