اختاجی

فارسی

ریشه لغت

• ترکی

آوایش

• /اَختاجی/

صفت

اختاجی (قدیم)‎

1. اخته‌چی

   پادشاه نزدیک رسید بر اسب سیاه بلند ... و دو اختاجی از چپ و راست ... قدم برمی‌داشتند. «میر خواند»

2. اخته‌چی، میرآخور، طویله‌دار، مِهتر، ستوربان.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین