اختاچی

فارسی

ریشه لغت

• ترکی

آوایش

• /اَختاچی/

صفت

اختاچی (قدیم)‎

1. اخته‌چی.

   اختاچیان را فرمود که اسبانِ خاصه را به نظر آورند. «میرخواند»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن