اخترش
فارسی[ویرایش]
حوزه: [نجوم]
- چرخۀ تبدیل مواد بینِستارهای به ستاره‌ها که در نتیجۀ این چرخه واکنش‌های هسته‌ای با عناصر سنگین غنی می‌شود و سپس به‌صورت باد ستاره‌ای یا سحابی سیاره‌ای یا اَبَرنواختر به فضای بینِستارهای بازمی‌گردد.
منابع[ویرایش]
«اخترش» هم‌ارزِ «astration»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶