اختلال رفتاری

فارسی

حوزه: [روان‏شناسی]

1. گروهی از اختلالات روان‏شناختی در کودکان و نوجوانان که ناشی از بیماری جسمی نیست و واکنشی در مقابل محیط نامساعد تلقی می‏شود.

منابع

«اختلال رفتاری» هم‌ارزِ «behaviour disorder»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر چهارم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۹-۱