پرش به محتوا

اخلاص‌مند

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِخلاص/مَند/

صفت

[ویرایش]

اخلاص‌مند (منسوخ)(احترام‌آمیز)

  1. دارای ارادت و دوستی بی‌آلایش، اخلاص‌کیش. اخلاص‌مندی.
    این نیازمند با وفا و این اخلاص‌مند با صدق و صفا. «جمال‌زاده»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن