پرش به محتوا

اخلالگر

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِخلال/گَر/

صفت

[ویرایش]

اخلال‌گر

  1. برهم زننده نظم و امنیت.
    سربازان برای پراکنده کردن اخلالگران مجبور به تیراندازی هوایی شده‌اند. «میرصادقی»



ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن