اخوانیت

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِخوانیَّت/

اسم مصدر

اخوانیت (تصوف)‎

1. همراهی در راه سیر و سلوک.

   به حقیقت بهترین طرق مردم، طریق اخوانیت است. «عبدالرزاق کاشانی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن