ادغام
(اِ)
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]مصدر متعدی
[ویرایش]- در هم فشردن و فرو بردن دو چیز.
- حرفی را در حرف دیگر آمیختن.
- حوزهٔ زبانشناسی: فرایندی که در آن یک صورت زبانی و صورت زبانی مجاور آن در هم فرومیروند و برخی آواها حذف میشوند و دو صورت به شکل صورت واحدی درمیآیند.
- حوزهٔ زمینشناسی: به هم پیوستن دو خشکی در جایگاهی اقیانوسی و دور از حاشیۀ قارهای.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
«ادغام 1» همارزِ «contraction 1»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر پنجم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴
«ادغام 2» همارزِ «amalgamation 1»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷
برگردانها
[ویرایش]- انگلیسی
- umlaut