ادلال

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِدلال/

اسم مصدر

ادلال (قدیم)‎

1. ناز کردن، فخر فروشی.

   به ادلال و تفاخر به عذوبت کلام و فصاحت زبان مغرور شد. «جرفادقانی»

واژه‌های مشتق شده

• ادلال کردن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن