ارانگوتان

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /اُرانْگُوتان/

اسم مرکب

ارانگوتان (جانوری)‎

1. جانوری است از نوع آدم نمایان دارای قد نزدیک به انسان، بدنش پر مو با سینه پهن و دست‌های دراز تا زانو و بازوان ستبر، دُم ندارد و مانند انسان روی دو پا حرکت می‌کند و در جوانی بسیار باهوش است و زود اهلی می‌شود. آدم جنگلی، اورانگوتان، اوران اوتان.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین