ارتاق
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- ترکی
آوایش
[ویرایش]- /اُرتاق/
اسم
[ویرایش]
ارتاق (قدیم)
- آنکه به شرکت با سرمایه دیگری کار کند و در سود او را سهیم کند به شرط بقای سرمایه. تاجر، بازرگان.
- تجّار و ارتاقان ... سوداهای بزرگ کرده بودند. «جوینی»
- (مغولی): شریک، انباز، صاحب.
مترادف‌ها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین