ارتباطی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- /اِرتباطی/
صفت نسبی
[ویرایش]
ارتباطی
- ویژگی آنچه با آن ارتباط برقرار می‌شود.
- مربوط به ارتباط، آنچه که بستگی به ارتباط داشته باشد.
- ویژگی آن چه که با آن ارتباط برقرار می‌شود.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ‌نامه زبانی ایرانی باستان، نوشته‌ی