پرش به محتوا

ارتقاب

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِرتِقاب/

اسم مصدر

[ویرایش]

ارتقاب (قدیم)

  1. چشم براه بودن، چشم داشت، انتظار. بالا آمدن. دیدبانی کردن.
    ارتقاب می‌رفت که ... از ... حجاب بیرون آرَد. «بهاء‌الدین‌بن‌بغدادی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین