پرش به محتوا

ارته

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری

[ویرایش]

ریشه شناسی

[ویرایش]
  • نیاهندوایرانی
جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ ارته دارد

آوایش

[ویرایش]
  • [ارتهَ]

اسم خاص

[ویرایش]

ارته

  1. (اصطلاح مذهبی): راستی؛ یکی از سه صفات مهم دینی و اخلاقی در اوستا، نیروی سحرآسای ایمان، آرتا.
    این نام و تعدادی دیگر در تمدن کهن میتانی و سوریه و فلسطین دیده می‌شود.

آذری

[ویرایش]

اَرتع

  1. به مفهوم صبح، سپیده‌دم و سحر در گویش بهاری.
    سحر ارتع دورین گِدَگ چئولهَ
    فراد صبح بلند شوید بریم صحرا.

]

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه
  • انگلیسی: dawn
  • اوستایی: Ṛta
  • نیاهندوایرانی: arta

منابع

[ویرایش]