پرش به محتوا

ارتکام

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِرتِکام/

اسم مصدر

[ویرایش]

ارتکام

  1. انباشته شدن، روی هم قرار گرفتن، تراکم.
    دو هزار سوار و پیاده بفرستاد تا ... به وقت ارتکام ظلام بر او شبیخون کنند. «خاقانی شروانی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن