پرش به محتوا

ارتیاد

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِرتِیاد/

اسم مصدر

[ویرایش]

ارتیاد (قدیم)

  1. طلب کردن، خواستن.
    در ارتیاد آن طلبه بر جاده کمال اتحاد رفته آید. «بهاء‌الدین بغدادی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن